Bikken met Dikken is geboren

Bikken met Dikken is geboren

Het was een hele bevalling, een flink kind dat allang het daglicht had willen zien. Het moest er echt een keer van komen, de geboorte van een outdoor, Bushcraft, kook initiatief voor in Twente en regionen. Ik ben erg gelukkig met het kindje. Maar ja het is het wel een flink kind om alleen op te voeden natuurlijk. Gelukkig heb ik heel veel oppas. Het doet me erg goed om te ervaren dat ik heel veel goede vrienden binnen het Bushcraft wereldje heb. Onze groep van Bushcraft Twente, bevat een verscheiden samenstelling qua leeftijd, geslacht, expertise en beroepsachtergronden. Van oa. Metaalbewerker, watermanager, rij-instructeur, oud militair, docent, outdoor instructeur, bankwezen en ik als hulpverlener.

Sommigen heb ik nog niet eens in het echt mogen beleven als we op onze vaste stek neer waren gestreken voor een weekend. We zitten graag op natuur camping Twilhaar op de Sallandse heuvelrug. Een plek waar als het kan en geen code 2 is uitgeroepen vuurtjes gemaakt mogen worden. Samen een vuur brandend houden doen we letterlijk en figuurlijk erg graag. We zijn een hechte club en begaan met elkaars lief en leed. We onderhouden veel contact via onze app en spreken zo in het echt af als je er vrijblijvend bij kan zijn. We hebben erg goede gesprekken rondom het vuur en dat alleen al is gezien mijn beroepsdeformatie een therapie op zich. Er wordt ook veel gelachen en dat is ook erg gezond. Vooral als onze Thomas weer een van zijn sketches opvoert, zijn grote repertoire, met diverse accenten en talen, laat ons vaak bulderen van het lachen. Compleet verzonnen podcast met de draak aanstekend wat nu Bushcraft is? Dit moet ooit op de radio en mag het grote publiek niet onthouden worden

Zo ook geven we elkaar tips and tricks aangaande de Bushcraft en worden er verhalen verteld over eerder beleefde avonturen. Sommige ware expedities tot aan de Himalaya toe. Materialen worden vergeleken en gereviewed en al dan niet aanbevolen. Spontane lezingen over het ontstane landschap tijdens de wandeling en zo organiseerde ik een keer een workshop rondom het koken met Dutchovens. De aanwezigen waren donders enthousiast, we hadden lekker eten gemaakt met zijn allen en als toetje kwam Iris met heerlijk zelf gemaakt zuurdesembrood en een appel-notentaart, idem gemaakt in de Dutchovens. Op dat moment begonnen de contracties en de eerste weeën kwamen al snel. Hier moest ik echt wat mee gaan doen, kwam er unaniem besloten uit de groep. Ik werd er verlegen van, maar er was geen weg meer terug, Thomas had de website al klaar voor ik thuis was, (bij wijze van.) Speculaties over de naam van deze nieuwe enterprise borrelden op in de groepsapp. Met als hilarisch gekozen, de pakkende naam, Bikken met Dikken als hoogtepunt. Dat was het, deze naam gaat het worden. Uit de humor koker van Thomas gelanceerd en gretig geaccepteerd door mij en de rest van de crew.  Logo’s werden ontworpen, foto’s bewerkt en afspraken gemaakt. Een spoedcursus hoe krijg ik content op een wordpress website volgde.

Allemaal adviezen duizelden me door het hoofd, in hoe begin je nu voor jezelf en wanneer ga je officieel? Ik zag door de bomen het bos niet meer en ik ben alles behalve commercieel ingesteld en weet van toeters nog bellen. Daarom begin ik langzaam en stapje voor stapje met een uit de kluiten gewassen hobby. Ik kreeg alleen maar meer hulp en ook reacties en verzoeken van buitenaf. Voordat ik het wist werd ik uitgenodigd om mee te draaien op een BBQ evenement. Deze is opgericht in Geesteren en dat door allemaal amateur verenigd BBQ liefhebbers, de BBQTukkers. Ze hebben gewoon een erg gezellig evenement gerealiseerd binnen een paar jaar. Ook iets wat als een lolletje begon. Je kan wel zeggen dat ik inmiddels een nieuwe leuke vriendengroep er bij heb gekregen. Wat een leuke club mensen en ondanks dat ze dus op amateur niveau werken, de gerechten die ze allemaal kunnen maken zijn wel degelijk van erg hoog niveau. Daar stond ik dan, tussen de hele mooie smokers, grote Afrikaanse braais en bakplaten met een paar Dutchovens. In het midden een biercarrousel en een 500 tal bezoekers. Gelukkig was er animo voor mijn kip cola en Jambalaya. Nog gelukkiger was ik van dat ik voordien veel hulp kreeg van de moeder van onze zoon. Die een mooi naambord had gemaakt en geholpen met in de voorbereiding allemaal groentes te snijden uit eigen tuin.

En dat tijdens het evenement mijn zus kwam helpen met de bediening, anders was het wel heksen geblazen geweest in mijn eentje. We konden goed samenwerken en op die manier waren de buikjes die wat wilden proeven snel gevuld. De eerste klanten, een ouder echtpaar, vonden beide gerechten heerlijk en de uitleg over de Dutchovens fantastisch. Ze kwamen voor ze weg gingen nog wat ophalen voor thuis, ze hadden geen zin aan koken en wilden nog wat lekkers. Ik zal vandaag geen klachten krijgen, gaven ze aan bij het afscheid. Er kwam een grote boer van twee meter voor een vijfde keer wat eten bestellen, ik spitste hem toe, “dat het een proeverij is he? en dat een ander ook nog wel de kans moet maken.” “je hebt niet eens door dat ik mien dochter al drie keer hebt stuurt,” kreeg ik als reactie met een grote glimlach. Meerdere van deze spontane ontmoetingen, maakt het gewoon dat het erg leuk is om te doen. Dit soort complimenten geeft je een prettig gevoel. Ik moet zeggen dat ik sindsdien een groot respect heb gekregen voor de Horeca, de kosten, de tijd die je er voordien, tijdens en nadien in moet steken etc. Ik heb ondervonden dat er meer bij komt kijken,dan dat men denkt, maar voor de reacties en het gevoel dat ik er van kreeg was het alles waard. En al helemaal door de groep van BBQ Tukkers waar ik met open armen ben ontvangen. De eerste stapjes van het kind zijn gezet, wiebelig en met vallen en opstaan in een nieuwe wereld. Iets wat me goed doet en waar de volgende ontwikkelingen zich al weer aandienden. Hoe snel groeit het kindje en wat is er allemaal mogelijk? Het doet me erg goed en ik wil nogmaals ieder bedanken die me helpt en stimuleert en adviseert. Here we go, een volgende blog meer.